We horen steeds vaker over cartoonisten, of cabaretiers die echt niet meer mogen. Dan is dus nu het wachten op het moment dat muziek wordt verboden. Op verschillende plekken in de wereld is het al zover – Korea, Brunei, Mali.  Maar in het westen? Er zijn radiostations waar Frank Zappa niet mag, want dat zou pervers zijn, of Ray Charles en Betty Carter, want die zingen over date-rape.Om dan maar vast op de zaak vooruit te lopen houdt Fay Lovsky een aantal liedjes tegen het licht, oud, en nieuw, en ook van eigen hand. En ja, afhankelijk van hoe je ernaar kijkt zijn ze helemaal fout.

Theater en kunst komen samen in de zandtekening, op de achterwand geprojecteerd, met droogjes commentaar op de (bedenkelijke!) liedjes van Fay.
En die liedjes gaan dan bijvoorbeeld over security op vliegvelden, of hoe bouw ik een man, of waarom ben ik nou in de keuken. Maar mogen ze wel? Terwijl een liedje van Fay zich ontvouwt ontstaan Gerrie’s zandtekeningen gaandeweg en geven er een vrolijke, prachtig getekende draai aan.

Fay: “Ik krijg het heen en weer van de machteloosheid die me bespringt als ik al die boze mensen op het nieuws zie. Het moet eruit! Maar… kan je daar wel over zingen? Erika Mann, Bob Dylan, Country Joe, en Annie MG Schmidt deden het. Protest en toch humor, kunnen we dat combineren? De frustraties onderuit halen met grimlachjes… Dames! En heren ook! Hakken in het zand!”